කිරිල්ලියක් සේ
මගේ ලොවින් ඉගිලුනු නුඹ
පියාඹනු මැන
නුඹේ විජිතයට
ආපසු හැරී නොබලාම
හිත රිදවන
කටුක මතකයන්
බර වැඩිය තටුවලට
ඒ මතකය තබා යනු මැනවි
මා සමගම
නිල් අහස පුරාවට
නිසංසලේ සැරිසරන්න
ආකාසේ පියඹන විට
සුළං කෝඩ බාධක මැද
බොඳ කරමින් පෙනෙනා ඉම
මතුවන කඳුළැලි හෙමිහිට
එවනු මැනවි මා අසලට
ඒ පමණක් ඇති
නිතරම ගිනිදැල් ඇවිලෙන
මගෙ හදවත නිවාලන්න
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~