2016 ලංකාවේ උතුරු ප්‍රදේශයේ සිදු කල පොලිස් වෙඩි තැබීමකින් මිය ගිය තරුනයින් දෙදෙනෙක් සහ එම සිද්ධිය යට ගැසීමට දැන් ඇමරිකාවේ මෙන්ම ලංකාවේ ආන්ඩුව ගෙන ගිය ක්‍රියා කලාපය පිලිබඳව ලියැවුනු කවියකි.
අහෝ බලව් වෙඩි උන්ඩයේ මදහසින
දපා වැටී උඩු බැල්ලෙන් බිම සිඹින
රත් පැහැ සයනයේ යලි නොඑනට නිදන
මිනිසෙක් සිටී මරුවා තුරුලට රැගෙන
අම්මා තාත්තා අඬ අඬ බිම හැපෙති
රැස්ව සිටියවුන් කසු කුසු හඬ නගති
පුවත ඇසුනු අය තැන තැන සැරි සරති
සිද්ධිය ඇසින් දුටු සඳ තරු ගොලුව යති
ත්‍රස්තවාදියෙකු යැයි හංවඩු ගැසුවේය
මල් පැන් පොදක් තොල ගෑවයි දොස් කීය
සැබෑ වැරදිකරුවන් අත් සේදීය
වසන්තයේ සඳ අඳුරට බිලිවීය
ගතවූ දිනේ රෑ සඳ පානේ සිටිය
ඔහු යන්නට වීය බලමින් පුරය
කාකි ඇඳුම එසවූ බටයෙන් නැගුන
චීන පටස් හඬකින් ඔහු විය නිසල
මූසල රැය පුරා නගරයෙ සැරි සැරුව
ගොදුරට ලොබින් ඉව අල්ලාගෙන ඇදුන
අවසන් හුස්ම ගෙන ඔහුගේ සරන
සුලඟ කියනු මැන සිදුවූ දෙය සැමට
සඳ තරු නැගිට එනු මුනිවත රකින
අළුයම නැගෙන හිරු සේ දුරු කර අඳුර
අකලට මිලින වූ කුසුමේ අරුම
කියා යනු මැනවි හඬගා මුලු ලොවට