සෑම උදෑසනකම ඔබ
අරඹයි දින චර්යාව
සුපුරුදු ලෙසට,
නොපෙනේද ඔබ හට
නිදි නොලද රාත්‍රීන්
ලකුනු කල කැලැල්
මා මුහුන මත
ඇස් පියන් විඩාපත්ව
පාතට බර වේය
නිල්වන් යැයි
නුඹම පැවසූ
නුවන් අඩවන් කොට
එකම සයනයෙහි
දෙපසකට වී හිඳ
ඔබ සුවබරව නිදන
අතරෙහි
නෙත් කඳුලින් බරව
ගෙවුනු නිදි නොමැති
සෑම විඩාපත් රාත්‍රියක්ම
ගත වූයේ
තව දිනක් හෝ අපහට
එක්ව ජීවත් වීමට
ඔබගේ වෙනස
මා හා ගලපාගැනීමටය.
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~
*පුවතක් - වෙ‍‍හෙසට පත්ව දුමිරිය පීලි මත නිදා සිටි මිනිසුන්ගේ ශරීර මතින් ඉන්දියාවෙි දුමිරියක් ගමන් කරයි.
කුටුම්භය රැක බලාගන්නට
උවමනා මිල මුදල් සොයාගන්නට
දුර ඈත දනව්වක් වෙත
වැඩට ගොස් සිටින අතර තුර
වසා දැමුනි ගම් දනව් සීමා
ෆැක්ටරියද හදිසියෙන්ම
"ඇඳිරි නීතිය" පනවා
ගමට යන්නට මගට බට විට
නැහැ එකම එක කෝච්චියක්
ඉතිරි වී ඇති බසයක්
අතේ යන්තම් ඉතිරි වී ඇති
තුට්ටු දෙකටත් තට්ටු කරගෙන
දෙපයට වාරු දී
කාකි ඇඳුමට බයෙන් ගැහි ගැහි
ආවේ ගේ වතු උඩින්
කැලෑ මාවත් තුලින්
"මහා පා ගමනක්"
සැතපුම් දහස් ගනනක් දුර
ඉරට ඔච්චම් කරමින්
කුසට අහරක් නොමැතිව
ඇවිද ආ ගමනෙහි
මහන්සිය නිවාගන්නට
රේල් පාරේ ඈඳීගත්තම
දවස් ගනනකට නොදැනුනු
ඒ සුවයට ඇස් පියවුනා මිස
ඇහි පිහාටුවක් වත්
ඇහැරුනේ නෑ
කෝච්චිය ඇඟ උඩින් යනතුරු..
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~
හිතේ නැගෙනා ගින්දරින්
ලිප ගිනි අවුලුවා
යන්තමට කටවල්
හතර පහකට සෑහෙන්න
ඉදෙන බත් හැලියෙනුත්
අඩකින් කුසගින්න
සනහා, සුසුම්ලන
නුඹ දකින විට
මට සිතුනි
යන්නට තිබුනි නම්
ආයෙමත් අපහට
එදා කුසගිනි නැතත්
හිත් ගිනි නිවූ
වැලිත් බත් කල කාලයට
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~
දිනෙන් දින වැඩි වන වැඩ කරන පෑ ගණන
අප ගතේ ශක්තිය උරාගයි උක් දඬු ලෙසට
කම්හලේ වැඩ කන්ද දරා ගත නොහැකිව
මේ මැෂින් කෑ ගසති අපටත් වඩා හයියෙන්
වර්ජන ,විරෝධතා මේ කිසිත් තහනම්‍ ය
"ලද දෙයින් සතුටු වනු",එයයි මෙහි පාඨය
ගෙවන සොච්චම් වැටුපට සිහින ඇකිලී ගොස්
කැටි ගැසී මුදල් වී ගොඩ ගැසේ ලාච්චුවල
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~