ඔක්කාරයට එන කටුක ගඳ
ඈත මෑත නොපෙනෙන දුමාරය
අතරින් පියනගමි
දුක් වේදනා පුරවාගෙන
අඳුරුම කෙලවරේ ඇති
පාළු මේසයකට
ටිකෙන් ටික හිස්වන
මීවිත පිරුනු වීදුරුවෙහි
ඔබේ හඬ දිය කරමි
නැගෙන දුම් කැරලි අතරෙහි
ඔබේ රුව සගවා
දැවී යන සිගරට් කොට
තුල
ඒ මතකය අළු කරමි
සිතට වදදෙන මතක
පලවා හැර
පාව යමි නිදහසේ
සැබෑ ලොවින් ඉගිලී
වලාකුලක්වත් නොපෙනෙන
ඉමක් කොනක් නොපෙනෙන
හිස් අහස පුරාවට
වීදුරුව හිස් වන විට
පියාපත් අබලන්ව
ඇද වැටේ සැනෙකින්
නුඹේ මතක කඩු තුඩු පිරි
පොලොවට
තුඩු ඇනී දැනෙන රිදුම් සමගින්
ඔබේ රුව හෙමිහිට මතුවේය
දුම් වලා අතරින්
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~