මුනිවත රකිමින්
තරු නෙතු අගින්
ගිලිහී
මල් පෙති මතට ඇද හැලෙන
කඳුලු කැට පිස දමන
කුමරිය
සමාවුව මැන
මලක් සේ මොලකැටි
නුඹේ හදවත
බඹර තුඩු අගින් රිදවූ වරදට
දැනුනේම නැහැ
නුඹ මලක් බව
ඇසුරු කෙරුවත්
මෙතරම් කාලයක්
සුමුදු මල් පෙති
තැලෙන පොඩිවෙන
රිදී සීරී කඳුලු මතුවෙන
රැවුම් ගෙරවුම් මගෙන්
ලැබුනා නොවෙද නුඹ හට
සමාවුව මැන
නොයෙක් බාධක අතර
රුදුරු මග ඇවිද යන විට
දැනුනු දුක් ගින්දර
නුඹ හමුවේ පෙන්වුවාට
දුරස් කර ඇත
අප දෙදෙන
මුහුණදුන් කම්කටොලු
ජීවිත ගමන තුල
එකිනෙකා හඳුනාගත නොහැකි තරමටම
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~
No comments:
Post a Comment