දෙණ අසල හිඳ
නෑයෝ
නොයෙක්
මතක බන පද කියති
අහිමි වූ "නෑයා" පිලිබඳව,
මට කියන්නට ඇත යමක්
ඔවුන් නොඇසූ කතාවක්
ඇය පිලිබඳව,
ජීවිතය මා සමග හුවමාරු
කරගත්.
කටුක දිගු කාර්තු වලදීද
පහසු කෙටි කාර්තු හමුවේද
පා පැටලි ඇද වැටි වැටී
ජීවිත මගෙහි ඇවිද යන විට
මගෙන් ඈතටම ගිලිහුනු
සිහින අහුලාගෙන
යලිත් මා වෙතම දුන්
අත් වාරුවක් වී
මා සමග සිටි මිතුරිය
ජීවිතේ බර මා සමග
කරට කර උසුලාගෙන
දුක් පිරුනු කටු පොකුර
ඈ විසින් දරාගෙන
පිපුනු මල් දුන්නීය මා නමට
මල් වඩම් සරසවමි ඒ මලින් ගවසා
නොහොඳ නෝක්කාඩු විසි කරමි චිතකයට
මට පිදූ ආලයම පමනක් තබා ගමි
හිත ලඟින් තනියට
~සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ~
No comments:
Post a Comment